جشن یلدا

جشن بزرگ يلدا،
جشن رهایی از اهریمن تاریکی ها
کورش زعیم
يلدا، پر معناترین جشن باستانی ایران زمین، جشن پيروزي روشنايي بر تاريكي و جشن نوزایی است. از فردای یلداست که اهريمن تاريكي ها پس می نشیند. سال گذشته در این روز نوید داده بودم که يلدا برای ما ایرانیان آغاز پایان یک شب تاریک سی ساله خواهد بود، و اینکه عقب نشینی اهریمن تاریکی ها در میهن بلا زده ما آغاز خواهد شد. امسال نوید می دهم که چیرگی روشنایی بر تاریکی ها و اندیشه های اهریمنی در دسترس است.
يلدا هديه پایدار فرهنگ زيباي ايراني به همه جهانيان است. یلدا روز زایش ايزد مهر از آناهيتای دوشیزه است که بنیانگذار آیین جهانگیر مهر بود و ایران زمین و سراسر اروپا و جهان متمدن آن روز را زیر تابش خرد خود گرفت. پدر، پسر و روح القدس باور آیین مهر ایرانی بود. رنگ سرخ انرژی زا و شادی آفرین رنگ جامه روحانیان ما بود نه سیاه غم آور و و روان فرسا. آذین بستن و افروختن شمع بر روی شاخه های درخت سرو، بی اینکه از ریشه درآورده یا شاخه ای از آن بریده شود، آیین ما ایرانیان بود. ما درختان را می کاشتیم و نگاه می داشتیم و هرگز درختان کهنسال را از روی جهالت و خرافات و تنگ نظری یا آزمندی قطع نمی کردیم. ما درخت را نه برای لذت خود، بلکه برای گرامیداشت و سپاسگزاری از خداوند یکتا به شکرانه زیست بومی که در آن زندگی می کنیم آذین می بستیم، و بر تارك آن ستاره مي آويختیم تا به او نزدیکتر شویم. ایزد مهر برای ما دینی شادی آفرین، مردم دوست، بخشاینده و خردورز به ارمغان آورد. کودکانمان هر سال در شب یلدا در انتظار دیدن چهره سپید روحانی و جامه سرخرنگ او و کوله باری از هدیه می نشستند. غم و سیاهپوشی در آیین مهر جایی نداشت. آیین مهر یکی دیگر از شگفتی های فرهنگ ايراني است كه اکنون هم در سراسر گیتی با نام هايی دیگر و به بهانه هاي گوناگون پیروی ميشود.
در اين بلندترين شب سی ساله، ما ايرانيان تا پگاه آزادی بيدار مي نشينيم تا سپیده ی بامداد بر سراسر ایران زمین تابان شود و فرشته روشنايي و دانایی و راستی و خرد ایرانی بر اهريمن تاريك اندیشی و جهالت و پلیدی پیروز گردد. ما دیگر بیدار خواهیم بود. ما باید با هم باشیم و هرگز دست یکدیگر را رها نکنیم تا دیگر کشور به دشمن ندهیم و سياهپوشي و سياه انديشي و سياهكاري و دروغ را از میهن اهوایی خود بیرون رانیم و فرهنگ زیبا و مردم گرای ایرانی را دوباره بر سراسر ایران زمین و جهان بتابانیم.
30 آذر 1388